Μεγάλη εβδομάδα για μικρά όνειρα
Μια συνομιλία με τη
ζωγραφική του Δημήτρη Μοράρου
Δεν έχει σχολείο σήμερα. Ούτε γάλα. Η μαμά άρχισε τις δουλειές. Εγώ μιλάω με τον Μπουντόνγκα. Φίλος φανταστικός. Του εξηγώ το θείο δράμα και προσπαθώ να τον πείσω να φορέσει φούστα στην εκκλησία. Ο μπαμπάς φέρνει μια κασέτα με ύμνους της μεγάλης εβδομάδας από μια Ειρήνη Παπά. Ω γλυκύ μου έαρ ξανά και ξανά- νωρίς είναι ακόμα φωνάζει η μαμά… ο ουρανός συννέφιασε.
Μ. Τρίτη
Συνήθως Τρίτη πάω στην Κρήτη. Τρένο για Αθήνα και μετά Πειραιάς και μετά μπαρκάρω στο Λατώ και λογικά, ξημερώματα θα είμαι στη Σούδα. Στη διαδρομή κοιμάμαι ή βαριέμαι ή μιλάω με τον απέναντι. Ας πούμε ότι ξεκίνησα χθες και σήμερα έφτασα κιόλας στα Χανιά, βλέπω τα χρώματα να αλλάζουν στο λιμάνι. Καφές στο Μελτέμι. Δεν έχω κινητό, περιμένω τον ήλιο να ξυπνήσει. Ή πάω στο Νότο. Εδώ ο καιρός είναι καλός κι εγώ φορτωμένη με πόλη και βιβλία. Στήνω κάτω από έναν κέδρο και περιμένω να νυχτώσει. Δεν φοβάμαι. Αύριο θα είναι μια άλλη μέρα.
Μ. Τετάρτη
Εσύ είσαι μεγάλος, φοιτητής και λείπεις στη Μύκονο. Εγώ είμαι μικρή και πρέπει να διαβάσω για το φροντιστήριο. Ιστορία, Αρχαία, Λατινικά. Οι καμπάνες πιο πένθιμες από ποτέ. Να μπω στο Πανεπιστήμιο κι όλα θα αλλάξουν.
Μ. Πέμπτη
Δεν έχεις δει χειρότερα αβγά. Τζάμπα ξύρισα τις γλάστρες και πετσόκοψα καλτσόν. Στα κάγκελα μια κόκκινη πετσέτα. Κόκκινα και τα λουστρίνια Νο 25 και το φιογκάκι στη λαμπάδα κι η ενοχή μιας αμελούς νονάς. Always look on the bright side of life… σφυρίζω πάνω απ’ το σταυρό. Μπροστά μου θάλασσα ή η γέφυρα του Καρόλου στην Πράγα- δεν θυμάμαι. Πάντως κάποιος έπαιζε μουσική με ποτήρια κι ήταν μια μέρα πριν τη…
Μ. Παρασκευή
Αμοργός. Φαναράκια έξω από τα σπίτια. Μαργαρίτες στα καλντερίμια. Καθόμαστε στη Λότζα και μας ραντίζουν με κολόνιες. Να και τα «πασχιάτικα» γι’ αυτούς που έφυγαν. Ή δεν ήρθαν ποτέ. Λουλούδια, δαντέλες και άρτοι. Πότε κερνάνε τον χαλβά, τις ελιές και την ψημένη ρακή; Tότε. Είμαστε κλεισμένοι στο δωμάτιο και δεν παίρνουμε χαμπάρι. Μετά θα πάμε για τσίπουρα στην Άθωνος. Ή στο Βόλο.
Μ. Σάββατο
Ξυπνάω στην Κέρκυρα και περιμένω τη θεία από το Σικάγο να ρίξει τη στάμνα στο κεφάλι καλού γαμπρού. Ο Ορέστης Μακρής αγριοκοιτάζει ή πίνει στο καφενείο ή ξεγεννάει στο στάβλο τη φοράδα. Ανέβασέ μου το μαξιλάρι, φωνάζω κι έτσι φτάνω ίσαμε τη Μονή Βλατάδων. Σαν τον Χορν, νεότατο, χοροπηδάω στα σκαλάκια. Πες μου μια λέξη... μα εσύ διάολε δε λες κουβέντα μόνο ανάβεις το τσιγάρο με άγιο φως. Μυρίζει καμένο μαλλί, αέρινο φιλί και λαχτάρα μαγειρίτσας. Γύρω μου του Χίτσκοκ τα πουλιά και στρακαστρούκες.
Άγιον Πάσχα
Μπα. Πού να τρέχω… Σπίτι θα ‘μαι. Αν δεν τρελαθώ κάτι θα ‘βρω να κάνω.
Πηγή http://www.exostispress.gr/MethysmenoParamythi-424#ixzz2aXKGhOmx
http://bibliotheque.gr/?p=19965
(Πρώτη δημοσίευση: 12.4.12)
