Άντε αγαπήσου

 

Εγώ δεν έκανα τίποτα.
Απλώς μεταφέρω ό,τι αξιώθηκα να ακούσω και πόνεσε περισσότερο.

 

Μια συνομιλία με τη ζωγραφική της Βιργινίας Τσιτιρίδου

 

-Πάτερ, ο αυνανισμός είναι αμαρτία;
-Όχι τέκνο μου. Ο αυνανισμός δεν είναι αμαρτία. Ο αυνανισμός είναι μοναξιά. Η μοναξιά είναι αμαρτία.

-Άντρας με άντρα είναι φυσιολογικό μαμά;
-Ναι παιδί μου.

Έχω κόψει το κάπνισμα εδώ και 20 χρόνια. Του ‘φτιαξα έναν καφέ. Μου πρόσφερε τσιγάρο. Το πήρα. Το άναψα. Το ρούφηξα. Ήταν θαύμα. Σαν έρωτας. Παράνομος.

-Γυναίκα με γυναίκα;
-Ναι παιδί μου.

Είμαι ευτυχισμένη. Έχασα 30 κιλά. Γι’ αυτό και δε με δέρνει πια. Τι χαζή που ήμουν. Γιατί δεν το ‘χα κάνει νωρίτερα;

-Δύο άντρες και μια γυναίκα, φυσιολογικό;
-Πολύ παιδί μου.

Ήταν υπέροχα άγνωστος και νέος. Άμαθος και τρυφερός. Υπέροχη ήταν και η νύχτα μέσα του. Την άλλη μέρα μου είπε πως ψήφισε Χρυσή Αυγή. Ένιωσα βιασμένη.

-Δύο γυναίκες κι ένας άντρας;
-Φυσιολογικό παιδί μου.

-Έχει τρελό φεγγάρι απόψε. Θα πέσει πάνω μου. Δεν είμαι καλά. Σε ικετεύω έλα να κοιμηθούμε μαζί.
-Αχ πουλάκι μου… πιες ένα ζεστό γάλα.

-Και το ανώμαλο τότε ποιο είναι ρε μαμά;

Δεν θέλω να γαμηθώ. Ξέρεις τι θέλω; Να μπω μέσα σε μια μεγάλη αγκαλιά και να πλαντάξω στο κλάμα. Αυτό.

-Ανώμαλο, παιδί μου, είναι όταν ένας από τους παραπάνω δεν αγαπάει τον άλλο…

ΑΝΤΕ ΑΓΑΠΗΣΟΥ ΛΟΙΠΟΝ

Πηγή http://www.exostispress.gr/MethysmenoParamythi-428#ixzz2aY2nWfMx

                                                                                                                  (Πρώτη δημοσίευση: 17.5.12)